با اینکه محتشم بهترین شعرها را برای کربلا دارد شهید مطهری ره به او انتقاد میکند که چرا میگویی روزگار ، چرا نمیگویی کی کرد
او تحت تاثیر مصائب خودش و از دست دادن فرزند و روزگار خود بوده چون ظلم به ظاهر روزگاری را درک کرد اینگونه شعر گفته والا دهر ظلمی نمیکند

ولی
محشم دارد که کی کرد من جمله از اب هم مضایقه کردند کوفیان ...

از طرفی روزگار هم در اشعار امام حسین علیه السلام مذمت شده یا دهر اف لک من خلیل کم لک من الاشراق و الاصیل

ولی محتشم بیشتر روی روزگار تصریح دارد
ای فلک دیدی که بیداد تو با عالم چه کرد

باد قهرت با چراغ دوره آدم چه کرد

برخورد ائمه درباره قاتلان لعن و انزجار از قاتلان و همراهان بلکه هم دلان با انها و راضیان به این فعل است
تبری در جریان امام حسین گویا تقیه بردار نیست پردها کنار رفته
تا امام حسین تقیه شده که اسم دشمنان اول و ثانی و ثالث و رابع امده ولی قاتلان امام حسین اسم برده شده دیگر تقیه بردار نیست قتل امام حسین پرده ها را کنار زد این خون منصور است
اللَّهُمَّ خُصَّ أَنْتَ أَوَّلَ ظَالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنِّي وَ ابْدَأْ بِهِ أَوَّلاً ثُمَّ (الْعَنِ) الثَّانِيَ وَ الثَّالِثَ وَ الرَّابِعَ
اللَّهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ خَامِساً وَ الْعَنْ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ زِيَادٍ وَ ابْنَ مَرْجَانَةَ
وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ أَبِي سُفْيَانَ وَ آلَ زِيَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ

اما اینکه استاد مطهری میگویند یزید و شمر زمان را باید لعن کرد ...
درست است که باید از مکتب عاشورا چراغ امروز ساخت ولی قصه کربلا طینتی هست تا نمادین قضیه امام حسین علیه السلام حرارتی است تا تفکری
یعنی باید روی خصوص واقع کربلا و امام حسین و دشمن امام حسین تمرکز کرد تا طینت و حرارت حسینی بجوشد و اشک و ضجه و حرارتش راه باز کند که او قتیل العبره است
لذاست که اینهمه روایات در تشریع عزاداری امام حسین هیچ کدام حرفِ شهید انقلاب را ندارد که شمر زمان و یزید زمانت را لعن کن با اینکه قاتلان ائمه بعدی هم دست کمی از قاتلان کربلا نداشتند
یعنی کربلا و تولی و تبری کربلا با بقیه فرق دارد
نباید جو انقلابی و عصر انقلاب این مفاهیم را مصادر کند چونان شریعتی که گویا کربلا حرفی جز شور و خروش علیه ظالم ندارد حماسه حسینی است
میگفت عجب کارخانه تخدیری درست کرده اند که حماسه و شور حسینی را کرده اند مخدر سکوت
این عصر انقلاب نباید ححاب فهم حقیقت گریه و حرارت حسینی شود
گریه و حرارت حسینی سلوک طینتی و پاک سازی طینتی است فرد و جامعه را میسازد قطعا اگر شریعتی و مطهری حرفشان گرفت چون موضوع ثابت بود یعنی حرارت و گریه حسینی بود ولی حرف انان بیشتر به اصلاح اجتماعی میخورد تا گریه برای اصلاح شخصی و طینتی در حالی که ائمه که ادری بما فی البیت هستند برای گریه بر سیدالشهداء موضوعیت قائل اند گریه و تباکی و ابکاء و قتیل العبره و حرارت و لطمه و صرخه در کنار زیارت امام حسین کلیدترین بلکه تنهاترین فرهنگ حسینی است
اللهم لک الحمد حمدالشاکرین لک علی مصابهم
الحمدلله علی عظیم رزیتی
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد
الحمدلله اولا واخرا وظاهرا وباطنا
https://telegram.me/almotmaen