امسال توفيق شرکت در راهپمایی اربعین را پیدا کردم نظرم نسبت به ان اندکی تغییر کرد ریشه این راهپیمایی روایت علامت مومن است که پنج تاست زیارت اربعین در کنار ۵۱ رکعت نماز واجب و مستحب..پیداست که ادمهایی این ترازی یعنی کسانی که نماز واجب و نافله دارند اهل جهر بسم الله اند محکم پای ولایت و دین می ایستند تعفیر جبین دارند سِر و رازی با خدا و سجده دارند ترابی و ابوترابی اند،تختم بالیمن دارند با یمن و برکت اند ختم خورده که با یمن و برکت باشند انگشتر در دست راست دارند و اصحاب یمینی اند ولی این سالها مثل اعتکاف که کلاس اهل سلوک را کلاس فرهنگی اموزشی کردند برای جذب کودک و نوجوانان به اعتکاف ظلم کرده،بازی با ان کردند زیارت اربعین را هم با تبلیغات حکومتی سبب شدند که اشرا و بطرا عده ای که هم ترازش نبودند..
در ان راه یابند،معروف است که میگویند کربلاء جا باز میکند و تنگ نمیشود آری کسانی که در حصن ولایت الهی اند در بهشت رضوان حسینی اند جا برایشان ضیق نیست فرمود خانه یک بهشتی تمام اهل بهشت در ان جا میشود کسانی که نسبت به دستگاه امام حسین شوقا و حبا اینکه وارد کربلا میشوند که امده تا بخوراند نه بخورد امده که عطاء کند نه عطاء بیند(که بدترین دستها دست گیرنده، بهترینش دست دهنده است) امده تا مهر بورزد نه مهر ببیند (چون کربلا ست کرب و بلاء) چنین جایی جا ضیق نمیشود ای کاش اربعین را به مسجد و حسینه و روحانیت واگذار میکردند تا انکه اهلش بود راه می یافت _علامه المومن_است انکه بقیه علایم را هم کار کرده نه اینکه با فشار تبلیغات کسانی را جمع کنیم برای بهربرداری سیاسی حکومتی خود یا حتی برای زمینه سازی ظهور
چون زمینه سازی برای ظهور به ما دستور نداده اند بلکه در مهدویت حلس البیوت و(کذبت الوقاتون) دستور است.راه امام حسین هم بیشتر قتیل العبرات درونی یست تا بیرونی.در مسیر نجف به کربلاء مدیر مدرسه دبیرستانی را دیدم که شاگردانش را با والدین شان و یک روحانی خطاط و هنرمند اورده بود کربلاء برا اربعین ،موقع خدا حافظی ازش پرسیدم نقاط ضعف و قوت این کاری که کردید چی بود گفتند نقاط قوت که خیلی داشت ولی مشگل این بود که میخواستیم بچه و خودمان ساخته و تربیت شویم نشد نمیشود دقیقا این نقطه ضعفی یست که وقتی امور درونی و قتیل العبراتی را میخواهی اجتماعی و اردوکشی و راهپیمایی کنی پیش میاید خیلی سرو صدا دارد ولی اثر تربیتی اش اندک میشود با اینکه خیلی توقع داریم که حداکثر باشد این در دراز مدت سبب بی ایمانی و شک میشود
با نگرفتن حاجات از یک طرف و تربیت نشدن و بالا نرفتن ایمان از جهت دیگر و کربلاء و بلاء خیز بودن این راه از جهت دیگر کار را بسیار سخت میکند جامعه رو به ضعف درونی و بیرونی میرود وقتی با تبلیغات رادیو تلوزیونی کسانی را به زیارت می اورند که امام صادق فرمود شما زیارت امام حسین میروید و ای کاش نمیرفتید سفره و حلوا با خود میبرید یعنی سفر کربلاء سفره خانه و حلوایی نیست نان شیر و ماستی است نه مثل الان کباب و ..این سبب زیارت (اشرا و بطرا) میشود که نهی شده انوقت برای جبران فشاری که جمعیت می اورد میگویند چند روز قبل اربعین و چند روز بعدش را ملحق به اربعین میکنند و میگویند انهم زیاره الاربعین است.ایا شما همین حرف را در زیارت عرفه یا شب جمعه هم میزنید که چند روز قبل عرفه یا روز چهار شنبه زیارت برود..
زیارت شب چهار شنبه که زیارت شب جمعه نیست همچنین زیارت اربعین یعنی زیارت روز اربعین، گذشت از اینکه امام حسین علیه السلام این همه ایام زیارتی دارد فضیلتی که برای شبهای جمعه در طول سال هست برای اربعین گفته نشده تمام عیدها،شب قدر ،عرفه...ایام زیارت امام حسین است تازه پیاده روی در ایام اربعین خصوصیتی ندارد که خصوصا در ان روز ورود داشته باشد چرا از ظرفیت سایر ایام دیگر استفاده نمیشود این نیست مگر بخاطر تجمع حکومتی و برای سر وصدا کردن کارمان یعنی نمیخواهیم کارمان تربیتی و اساسی باشد میخواهیم پررنگ و لعاب باشد از جهت دیگر واقعا مردم و دولت عراق بر نمی تابند که روز اربعین را از انها بگیرید و مدیریت کنید لذا به قول شما مسئولین کار شکنی میکنند یا زیر ساختهای این جمعیت را فراهم نمیکنند یا مردم عراق با
تمام هشتکهای (انتم اهل الکرم و الشرف ) بی مهری هایی نشان میدهند که شایسته برخورد با زائرین نیست اگر هم اصرار بر روی اربعین دارید یکبار برای هر کس کافیه چه بهتر که روی موکب زدن و برگزاری مجالس در داخل ایران تبلیغ کنید واقعا موکب زدن اثار معنوی و تربیتی خوبی دارد فرهنگ خوراندن را تبلیغ شود نه خوردن، چنانچه فرمودند قوت جسد در طعام است ولی قوت روح در اطعام طعام است،چه خوب همان کاری که عراقی در پذیری و بردن به خانه های خودشان و ..برای زائران میکنند ایرانی ها خصوصا مردم مشهد و قم و کسانی که مهمان عراقی ها شده اند برای عراقی ها وقتی به زیارت می ایند بکنند که هر تحیه و اکرامی باید احسن یا مثلش رد شود بیشتر از اینکه بگویید عراقی کریم بهتر است بگویید ایرانی کریم و جبران و رد ان کرامت کنید
حداقل حسینه ها و مساجد را در این دو شهر قم و مشهد بروی زائرین خصوص عراقی ها باز کنید اینها چیزیهایست که باید از کار عراقی ها در اربعین اموخت کرامت و خرج کردن برای اهل البیت حتی از نداری وفقر خود ،وقت صرف کردن مهربانی..شما فکر میکنید بُرد با ایرانی هاست که مهمان میشوند یا برد با عراقی هاست که مهمانی میکنند؟اگر طرف معامله امام حسین علیه السلام هم نبود در شرایط معمولی هم اگر بود برد با کسی یست که مهمانی میدهد اطعام میدهد نه انکه مهمان میشود و میخورد حتی کریم از غذای دیگران میخورد مهمان میشود تا دیگران هم از غذای او بخورند و مهمان او شوند،مقداری از مشگلات اقتصادی اخیر ما ریشه در این مسائل ریز فرهنگی دارد میخواهیم بخوریم ،مهمان شویم تا بخورانیم و مهمان کنیم (یا لیت قومی یعلمون)