كُلُوا البِطّيخَ ؛ فَإِنَّ فيهِ عَشرَ خِصالٍ مُجتَمِعَةً : هُوَ شَحمَةُ الأَرضِ لا داءَ فيهِ ولا غائِلَةَ ، وهُوَ طَعامٌ ، وهُوَ شَرابٌ ، وهُوَ فاكِهَةٌ ، وهُوَ رَيحانٌ ، وهُوَ اُشنانٌ ، وهو اُدمٌ ، ويَزيدُ فِي الباهِ ، ويَغسِلُ المَثانَةَ ، ويُدِرُّ البَولَ .
امام صادق عليه‏السلام :
خربزه بخوريد ؛ 
چرا كه در آن ، ده ويژگى است 
: پيه زمين است
؛ نه دردى در آن هست و نه فسادى 
؛ خوراك است 
؛ آب است
؛ ميوه است
؛ سبزى خوش است
؛ شست و شو دهنده است ؛ خورش است
؛ توان جنسى را مى‏افزايد
؛ مثانه را مى‏شويد
؛ و ادرارآور است .
الخصال ، صفحه 443 ،

معروف است که اب اصفهان تعریفی ندارد ولی به علت خربوزه خوری اصفهانی ها از عوارض ان در عافیت رفته اند

پیامبر خدا(ص) فرمودند: 
خربزه را گاز بزنید و بخورید نه آنکه قطعه قطعه کنید، چون که
میوه ی مبارکی 
و خوشبو پاک کننده دهان و قلب
و سفید کننده ی دندان
و خشنود کننده ی خداست
، بویش از عنبر 
و آبش از کوثر
و گوشتش از فردوس 
و لذتش از بهشت 
و خوردنش نوعی عبادت است.
باز فرمودند بخورید که 
هزار برکت و
هزار رحمت دارد و
شفا از هردردی است
ففی ذلک فلیتنافس المتنافسون

خربوزه را با عسل نخورید
خربوزه را ناشتا نخورید
خربوزه را باخرما بخورید که مستحب است
خصوصا کسی که در معرض سرماخوردگی باشد

وَ قَالَ (ص) تَفَكَّهُوا بِالْبِطِّيخِ فَإِنَّهَا فَاكِهَةُ الْجَنَّةِ وَ فِيهَا أَلْفُ بَرَكَةٍ وَ أَلْفُ رَحْمَةٍ وَ أَكْلُهَا شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ
وَ قَالَ (ص) عَضَّ الْبِطِّيخَ وَ لَا تَقْطَعْهَا قَطْعاً فَإِنَّهَا فَاكِهَةٌ مُبَارَكَةٌ طَيِّبَةٌ مُطَهِّرَةُ الْفَمِ مُقَدِّسَةُ الْقَلْبِ تُبَيِّضُ الْأَسْنَانَ وَ تُرْضِي الرَّحْمَنَ رِيحُهَا مِنَ الْعَنْبَرِ وَ مَاؤُهَا مِنَ الْكَوْثَرِ وَ لَحْمُهَا مِنَ الْفِرْدَوْسِ وَ لَذَّتُهَا مِنَ الْجَنَّةِ وَ أَكْلُهَا مِنَ الْعِبَادَةِ

الحمدلله رب العالمین