ޙچرا در دستگاه امام حسین گریه کردن ملاک است
کسی برای کسی گریه میکند که با او همدل شود
هم دل شدن ،خوشش امدن از او ، معرفه شدن پیش او ، خوب شمردن او ، قیمة کل امرء مایحسنه
اینها همه عبارت های مختلف حقیقت طینت عالم ذر یا بگو اصل وجود ساخته شده انسانی است
انسان را عملش فقط نمی سازد بلکه عمل جزء اخیر و جزئی وجود انسانی است
چه چیز حقیقت انسان است؟ چه چیز معیار درون و واقعیت انسان است؟ حب و بغض اش
تا چه کسی را دوست داشته باشی و از چه کسی بدت بیاید عنوان کارنامه مومن حب علی ابن ابی طالب علیهم السلام است آن سرتیتر حب است
فرمود بگو دوستت کیست تا بگویم کیستی چرا که حب و بغض ات را مشخص می کند
ممکن است کسی کار خوب را انجام ندهد بلکه احیانا کار بد هم بکند ولی از کسانی که اهل خیراند خوشش می اید او اهل نجات است این نشانگر این است که ذات وجودش شیرین است خیر است
در طرف شر هم ممکن است کسی کار بد نکند لکن از اهل شر خوشش می اید این اهل شقاوت است چون ذات وجودش خراب است شور است
این عمل نیست که حقیقت شخص را آشکار میکند بلکه این است که از چه چیز و یا چه کس خوشش می اید یا بدش می اید به حب و بغض است
اینکه چه کسی یا چه چیز را نیکو بشماری و تحسین کنی ملاک این است که میزان خوبی و بدی ات چه کسی باشد میزان عمل مهم است نه خود عمل
امامن ثقلت موازینه فهو فی عیشة راضیه
هرکس معیار سنجشش ،ترازوی سنجشش سنگین باشد در زندگی خوش بسر میبرد نه اینکه عملش سنگین باشد دقت کنید قران معیار را چی قرار داده اگر علی معیار خوبی و بدی در وجودت باشد علی میزان باشد این ترازو سنگین است پس روی عمل تمرکز نشد
تا در درون وجود شخص، ویندوز شخصیتی فرد یا همان حب و بغض فرد چه چیز را خوب و بد بشمارد
ان الله یحب العبد و یبغض عمله
خدا بنده اش را دوست دارد ولی از عملش بدش می اید پس حساب عمل با ذات شخص جداست
عمل بردش محدود است اثرش در همین دنیاست ولی انچه اثر خلود دارد حب و بغض است
تا از چه خوشش یا بدش بیاید
گریه بر امام حسین ،گریه بر مظلوم یعنی من از امام حسین خوشش می اید دلم با او یکی است این یعنی خاکش پاک است عمل او هرچند بد باشد کف روی دریاست دریای او صاف است و اشک بر امام حسین تمام گناهان را میبرد اگرچه به اندازه کف ابهای دریا باشد الحدیث
الحمدلله اولا و اخرا و ظاهرا و باطنا
+ نوشته شده توسط جان نثاری علی رضا در چهارشنبه بیست و نهم اردیبهشت ۱۳۹۵ و ساعت
5:54 |