
میدانید چرا در ایران تقریبا در هر جرم هولناکی مانند تعرض به مشتریان در آرایشگاه زنانه و تجاوز در مقابل چشمان شوهر و فرزند، پای یک یا چند مجرم سابقه دار در میان است؟ مهمترین علت این است که این «خبر خاموش» هر روز در مهمترین بخشهای خبری رسانه ملی به مجرمان اعلام میشود: «تبهکاران گرامی! همانطور که میبینید مسائل مهمتری داریم، وقت به خیر!»
نویسنده مقاله اذعان داشته
بین فکر شیطانی و تحققش در ایران فاصله چندانی نیست ولی در غرب اینطور نیست چرا که در بوق و کرنا میکنند و به مجرمان اینده میفهمانند که گناه بکنی پیگیری دارد ولی در گشور ما روپوشی میشه ولذا تکرار میشه ..
من در مقام سیاست مدار جواب این مطلب را نمیدهم که ایا در ایران چنین مخفی کاری میشود و یا در غرب چنین هست که برای هر تجاوزی چه فقیر و چه دارا و چه متجاوز دستش به دهان برسد یانه چنین میکنند یا نه این سخن بماند برای سیاسیون
لکن من در مقام بحث فرهنگی بدون تقصیرات حکومتی، این سخن را نقد میکنم
ایا اصلا این مطلب درست هست که هر تجاوزی را در بوق و کرنا کنیم؟
اگر یک گناهی در اجتماع در اثر اعلان قبحش ریخته شود، عادی میشود اگر بگویند این گناه را فلانی کرد فلانی هم فلانی هم دیگر این گناه قبحی در اجتماع ندارد و درست برعکس میشود زمینه تجاوز و هنجار شکنی بیشتر میشه پس باید به مقتضای الباطل یموت بترک ذکره ،باطل و گناه با ترک یاد اوریش از بین می رود، تا جرم به نحو حقوقی ثابت نشده و گناه در ملا عام نبود روی گناه را پوشاند
،اسلام تا اثبات جرم وجرمهای بخصوص حق افشاء و رسانه ی کردن مجرم و جرم را نمیدهد بلکه طرف حق، اعاده حیثیت دارد و این نه فقط بخاطر آبروی مومن است که احترامش از کعبه بالاتر است بلکه برای این هم هست که حریم ها در افکار عمومی حفظ شود اگر این تجاوزها به ادنی مناسبت رسانه ی شود نه تنها اثر مثبت در جمع بر جو کلی اجتماع ندارد بلکه اثر منفی دارد در غرب این مسائل به راحتی افشاء میشود غافل از این که هر جرمی علنی کردنش مناسب نیست حریم شکنی است و بعید نیست در این رابطه دستهایی حتی در غرب در کار است و شما میبینید که اگر چه اینها در غرب رسانه ی میشود ولی ولی بازدارند نیست وتکرار میشود
در غرب به لحاظ شکسته شدن قبح اش این مسائل خیلیش اصلا رو نمیشود برعکس در شرق خصوص در ایران به علت وجود حریم ها امثال اینها خیلی نمود میکنه یعنی تو دیده
به هر حال جرم اگر مجرمش اینقدر پست بود که رعایت افکار عمومی نکرده و طوری پرده دری در اجتماع کرده که چهار شاهد عادل کار او را دیده باشند باید کیفرش در ملا عام باشد و عده ای شاهد این کیفر باشند تا همچنانچه او این افکار عمومی را خراب کرده این تعذیب او جبران ان خرابی افکار عمومی باشد
پس در اسلام اجرای حکم ان هم حکم جرمی که علنی بوده ،علنی میشود نه خود جرم فرق است که جرم در لفافه کیفر به گوش مردم برسد یا خود جرم ابتداء به گوش مردم برسد
البته در خصوص حاکم و حق مردم خوردن توسط عمال حضرت امیر درباره این حق خوری یک نحو مجازات عمومی در ملا عام را قائل است اگرچه این حق بیت المال خوری در لفافه بود ،شاید وجهش امیدوار کردن مردم به حکومت و درس گرفتن سایر عمال باشد البته در اینجا بحث شکستن قبح جرم در اجتماع نیست چرا که عمالی که دستشان به دهانشان برسد نوعا محدود اند و تحت کنترل
الحمدلله اولا واخرا وظاهرا وباطنا
+ نوشته شده توسط جان نثاری علی رضا در چهارشنبه نوزدهم خرداد ۱۳۹۵ و ساعت
23:13 |