🌹
بیا،بنوش
چرا در نوع ایاتِ بلند و توحیدی اثری از حرفها وسروصدای مفسیرین در روایات نیست یا کمتر هست
بیشتر به عظمت ان ایات و اینکه تکرار و قرائت ان چقدر اثرش و چه اثار دنیای و اخروی دارد بسنده شده
مثلا در سوره قل هو الله یا ایات بلند هو الاول و الاخر ..یا ایة الکرسی و از این سنخ ایات
به نظر این معارف اینقدر بلند هست که گفتنی نیست گوینده را عُقده بر زبان کند که نیاز هست بگوی «واحلل عقدة من لسانی »
یا اینکه این حرفها گفتنی نیست چشیدنی است بیا بچش
یا اینکه خود اینکه توجه ات به عظمت و بزرگی مطلب جلب شود و خود این تکرار و انس با ان باعث میشود شما در کانال ان میافتی و میرسی اندک اندک با حلوا حلوا دهان شیرین میشود
خلاصه علم مکتب اهل البیت علمش ،دغدغهٔ ذهنی و تصورات ذهنی نیست ،بردن و رساندن است ،چشاندن است پس بیا و بچش ،عقب ایستادن بهره خودت را کم میکند خودت در دریای مهر و زیبایی و علم و وصال بینداز ،خودت را اینگونه محکم نگیر
من خسی بی سرو پایم که به سیل افتادم
او که می رفت مرا هم به دل دریا برد
الحمدلله اولا و اخرا و ظاهرا و باطنا ولاحول ولاقوة الابالله
🌹🌹🌹🌹
+ نوشته شده توسط جان نثاری علی رضا در دوشنبه هجدهم مرداد ۱۳۹۵ و ساعت
18:57 |