🌹
بیا،بنوش 
چرا در نوع  ایاتِ بلند و توحیدی اثری از حرفها وسروصدای مفسیرین در روایات نیست یا کمتر هست 
بیشتر به عظمت ان ایات و اینکه تکرار و قرائت ان چقدر اثرش و چه اثار دنیای و اخروی دارد بسنده شده 
مثلا در سوره قل هو الله یا ایات بلند هو الاول و الاخر ..یا ایة الکرسی و از این سنخ ایات 
به نظر این معارف اینقدر بلند هست که گفتنی نیست  گوینده را عُقده بر زبان کند که نیاز هست بگوی «واحلل عقدة من لسانی » 
 
یا اینکه این حرفها گفتنی نیست چشیدنی است بیا بچش 
یا اینکه خود اینکه توجه ات به عظمت و بزرگی مطلب جلب شود و خود این تکرار و انس با ان باعث میشود شما در کانال ان میافتی و میرسی اندک اندک با حلوا حلوا دهان شیرین میشود 
 
خلاصه علم  مکتب اهل البیت علمش ،دغدغهٔ ذهنی و تصورات ذهنی نیست ،بردن و رساندن است ،چشاندن است پس بیا و بچش ،عقب ایستادن بهره خودت را کم میکند خودت در دریای مهر و زیبایی و علم و وصال بینداز ،خودت را اینگونه محکم نگیر 
من خسی بی سرو پایم که به سیل افتادم
او که می رفت مرا هم به دل دریا برد
الحمدلله اولا و اخرا و ظاهرا و باطنا ولاحول ولاقوة الابالله
🌹🌹🌹🌹
+ نوشته شده توسط جان نثاری علی رضا در دوشنبه هجدهم مرداد ۱۳۹۵ و ساعت 18:57 |